هفته 22
دختر خوشگل من این روزها مامانت رو احساساتی کردی و کم کم منتظر و اماده اومدنت شدم...یه حسای جالبی رو توم داری به وجود می یاری...ازت ممنونم که من رو به عنوان مادرت انتخاب کردی و امیدوارم لیاقت مادر شدن رو واقعا داشته باشم. نمی دونم شاید 10 سال صبر کردن برای بچه دار شدن + این 9 ماه واقعا برای مادر تو لازم بوده..من کوچیکترین بچه خونواده و تنها دخترم...توی یه خانواده 6 نفری پر از بالا و پایین و هیچوقت دوست نداشتم سختی های عاطفی ای که مامان بزرگت کشیده رو بکشم..فکر می کردم همیشه اگه یه روزی مادر شم از خدا یه دختر می خوام...ولی خیلی هم مطمئن نبودم که اصلا هرگز دلم واقعا بخواد مادر شم. ولی خب خداوند حکمتی داره که وقتی یه میوه می ر...
نویسنده :
سالومه
22:04